Uroczystość Objawienia Pańskiego w naszym Zgromadzeniu Córek św. Franciszka Serafickiego, to każdego roku także wspomnienie – przywołanie Rocznicy Urodzin Ojca Założyciela – Bł. Antoniego Rewery, który urodził się 6 stycznia 1869 roku w Samborcu k. Sandomierza. W tym roku Pańskim – 2020 – od tegoż wydarzenia mija już 151 lat.
Uroczyste wspomnienie tej Rocznicy miało miejsce w Domu generalnym Zgromadzenia podczas Mszy św. koncelebrowanej o g. 7.30, którą sprawowali: Ks. Kan. Dariusz Bęc i Kapelan Domu generalnego, Ks. Kan. Władysław Gwóźdź. Na tę uroczystość przybyła z Warszawy do Sandomierza Przełożona generalna m. Victoria Kwiatkowska i zaproszone też były Siostry z Domów Zgromadzenia w Sandomierzu.
We wstępie do Mszy św. Ks. Dariusz podkreślił, że dzień 6 stycznia to bardzo ważny dzień dla zgromadzenia i „można powiedzieć, że właśnie wtedy wszystko się zaczęło”, bo tego dnia przyszedł na świat Ojciec Założyciel. Uroczystość dzisiejsza jakby zamyka roczne obchody jubileuszu 150. Rocznicy Urodzin.
Rozpoczynając liturgię i przywołując słowa bł. Antoniego z dnia 6 stycznia 1905 roku, Celebrans powiedział, że nie mamy dla Jezusa takich cennych darów jakie mieli Królowie, ale zawsze możemy ofiarować Mu złoto naszych czystych serc, kadzidło modlitwy i zaprawione mirrą trudy życia. Intencja Mszy św. obejmowała palącą sprawę nowych powołań do Zgromadzenia, ale także dziękczynienie za Osobę i dzieło bł. Antoniego oraz prośbę o rychłą kanonizację. W homilii, mocno „okraszonej” cytatami z nauczania Ks. Rewery, Ks. Dariusz zachęcał, abyśmy wpatrzeni w Mędrców ze Wschodu i także przykład Ojca Założyciela szukali Pana z wytrwałością. Wędrówka Mędrców była długa, ale dążyli za gwiazdą wytrwale, nie zniechęcali się, nie ustali w drodze. My także tak mamy iść do Pana. Kaznodzieja podkreślał, że pamięć o Osobie O. Antoniego, o Jego życiu, słowach i czynach powinna być zawsze żywa we Wspólnocie Sióstr, by mogły owocnie realizować myśl założycielską i charyzmat, który pozostawił. Każdy Święty jest jak nowe lustro, w którym odbija się Jezus Chrystus. Niech nas pociąga przykład świętości bł. Ojca Antoniego.
Na zakończenie Mszy św., po poświęceniu kredy, kadzidła i wody oraz pokropieniu wiernych, było uroczyste błogosławieństwo, a w nim prośba, byśmy zajęci dziełem Pańskim, wpatrzeni w światłość-Chrystusa, wytrwale – jak Mędrcy świata, Monarchowie – zmierzali do celu, którym jest wieczne królowanie z Chrystusem w Niebie.
s. Klara Radczak
