Z racji Diecezjalnego Roku Rodziny w naszej Diecezji w dniach 20 – 27 kwietnia 2024 r., w Tygodniu modlitw o powołania, pod hasłem „Rodzina drogą świętości” trwa peregrynacja Relikwii bł. Rodziny Ulmów. Beatyfikacja Rodziny Ulmów miała miejsce w ich rodzinnej miejscowości i zarazem w miejscu ich męczeństwa, w Markowej na Podkarpaciu, na terenie diecezji przemyskiej, dnia 10 września 2023 r. Niektóre z naszych Sióstr brały udział w uroczystości beatyfikacyjnej. Wiktoria i Józef Ulmowie oraz ich siedmioro dzieci zostali zamordowani przez Niemców za udzielanie pomocy Żydom, a wydarzyło się to 24 marca 1944 roku.
Peregrynacja Relikwii Rodziny Ulmów w Sandomierzu przypadła na dni 23 i 24 kwietnia. We wtorek 23 kwietnia, w godzinach popołudniowych, Relikwie przybyły do bazyliki katedralnej i tam miały miejsce główne uroczystości dla rodzin naszego miasta i całego rejonu sandomierskiego. Drugi dzień zaś, środa, to czas peregrynacji Relikwii w Domach zakonnych w Sandomierzu oraz w Wielowsi. I tak: w środę 24 kwietnia miałyśmy tę łaskę, że całą godzinę (od 10.15 – 11.15) mogłyśmy trwać na modlitwie w kaplicy przy tych właśnie Relikwiach.
Relikwie do naszego Domu Generalnego przybyły z Domu Prowincjalnego sióstr Służek NMP Niepokalanej, a wprowadził je do naszej kaplicy Kustosz Relikwii Ks. Konrad Federowski. Przyjęła je Siostra Przełożona Domu Generalnego S. Marzena Wągrodzka. Zostały one procesjonalnie wprowadzone do domu i umieszczone w kaplicy, gdzie zgromadziła się w miarę możliwości cała Wspólnota.
W modlitwie przy Relikwiach, odmawiając Różaniec część chwalebną z rozważaniami opartymi na wydarzeniach z życia Błogosławionej Rodziny, poleciłyśmy Bogu przez przyczynę bł. Rodziny Ulmów całą naszą Rodzinę zakonną, a także nasze rodziny generacyjne, aby były silne wiarą i miłością bez względu na życiowe okoliczności oraz uświęciły się w życiu rodzinnym.
Ten tydzień to w całym Kościele Tydzień Modlitw o powołania, więc i ta intencja została powierzona Bogu w czasie czuwania przy Relikwiach. Prosiłyśmy o dar nowych powołań do służby Bożej w Kościele, ale też za rodziny katolickie, aby były przychylne powołaniu, które zrodzi się w sercu ich dziecka. Ks. Kustosz przypomniał to określenie, że właśnie rodzina jest pierwszym seminarium. I wiemy, że tak jest. W domu rodzinnym uczymy się czynić znak Krzyża i to rodzice pierwsi niosą nas do kościoła, a potem uczą praktykować wiarę. A Bł. Rodzina Ulmów jest nam (Córkom św. Franciszka Serafickiego) tym bardziej bliska, że przecież i nasz Ojciec Założyciel – Bł. Antoni Rewera został zamordowany przez Niemców w czasie II wojny światowej, i On również wybrał śmierć w imię i za cenę miłości bliźniego – świadomy bowiem grożących mu konsekwencji wolał iść do obozu niż wydać parafian w ręce gestapo.
Po modlitwie różańcowej została odmówiona Litania do bł. Rodziny Ulmów oraz Modlitwa za rodziny i był jeszcze kwadrans na osobiste rozmowy z Bogiem za przyczyną Błogosławionej Rodziny. Na koniec Kustosz Relikwii udzielił Siostrom błogosławieństwa Relikwiami i była możliwość ucałowania ich. Relikwiarz jest pięknie wykonany i bardzo symblicznie. Jest on w kształcie drzewa, drzewa o bardzo solidnych korzeniach (ewangelicznych) – jak wyjaśniał nam Ks. Konrad – a w ogromnej koronie tego drzewa widnieje z jednej strony kościół z Markowej oraz dom rodzinny Ulmów, a z drugiej strony, układając się w swego rodzaju wieniec, wizerunki Błogosławionych, którzy jak kwiaty zakwitli świętością życia i męczeństwem.
Po godzinnym czuwaniu w naszej kaplicy Relikwie „powędrowały” dalej, tym razem do Wspólnoty Sióstr Szarytek i kościoła Świętego Ducha, gdzie w samo południe była sprawowana Msza święta kończąca pobyt Relikwii w naszym mieście. Stamtąd bowiem Relikwie zostały przekazane do klasztoru Sióstr Dominikanek do Wielowsi. Warto jeszcze dodać, że Relikwie Rodziny Ulmów swoją wędrówkę po Domach zakonnych w Sandomierzu rozpoczęły o poranku od Sióstr Klarysek.
Błogosławieni: Józefie, Wiktorio, Stasiu, Basiu, Władziu, Franuś, Antosiu i Marysiu oraz Ty, Maleństwo, któreś przyszło na świat w chwili męczeństwa – módlcie się za nami.
s. Klara Radczak
