Liturgia Słowa

Multimedia

Kategorie

Kalendarz

marzec 2018
P W Ś C P S N
« lut   kw. »
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Archiwa

Moi parafianie mają zaufanie do mnie …

16 marca wspominaliśmy w sposób szczególny osobę bł. ks. Antoniego Rewerę, który ostatni etap drogi krzyżowej rozpoczął w tym właśnie czasie.  1942 roku ks. Antoni Rewera, przygotowując się do mszy pogrzebowej, został aresztowany w zakrystii kościoła pw. świętego Józefa w Sandomierzu, gdzie od 1934 r. był proboszczem.  Niemcy przeprowadzili rewizję na plebanii, a następnie zabrali go do więzienia, które znajdowało się w zamku sandomierrskim. Tam był wielokrotnie przesłuchiwany i torturowany, aby wydał parafian, którzy byli wrogo nastawieni do okupanta i kolportowali literaturę podziemną. Kapłan nie zaprzeczał, że czytał wydawnictwa podziemne, ale kategorycznie odmówił wydania parafian, którzy mu je dostarczali.

„Mam 73 lata i niewiele mi się na tym świecie należy. Możecie zrobić ze mną, co wam się podoba. Moi parafianie mają do mnie zaufanie, ja ich wydać nie mogę” – odpowiedział prześladowcom. W więzieniu sandomierskim mimo zakazu spowiadał więźniów, gdy niektórzy z nich dziwili się, że przyznał się do czytania prasy podziemnej, za co groził pobyt w obozie koncentracyjnym, mówił: „Przecież nie mogłem kłamać”. Z Sandomierza został przewieziony do Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 27458), a następnie do obozu w Dachau (nr 30304). Tam po wielu cierpieniach i upokorzeniach, które znosił w duchu wiary i pokory, zmarł z wyczerpania.

Męczennik prawdomówności

13 czerwca 1999 r. Jan Paweł II beatyfikował ks. Antoniego Rewerę w gronie 108 męczenników II wojny światowej. Dzień przed wyniesieniem go do chwały ołtarzy,  Ojciec Święty przebywając w Sandomierzu powiedział: „Utaiła się (…) w tym mieście jakaś przedziwna siła, której źródło tkwi w chrześcijańskiej tradycji. Jest bowiem Sandomierz wielką księgą wiary naszych przodków. Zapisali w niej wiele stronic święci i błogosławieni. (…). Dzisiaj w Sandomierzu wraz z wszystkimi tu zgromadzonymi wielbię Boga za to wielkie duchowe dziedzictwo, które w czasach zaborów, w czasach niemieckiej okupacji i w czasach totalitarnego zniewolenia przez komunistyczny system pozwoliło ludziom tej ziemi zachować narodową i chrześcijańską tożsamość. 

 

 

.