Dnia 20 czerwca 2021 roku, w 12 niedzielę zwykłą, w domu bł. Ojca Antoniego Rewery w Sandomierzu wspólnota 19 sióstr Córek św. Franciszka Serafickiego rozpoczęła swoje doroczne rekolekcje. Liturgia na dzień przyniosła siostrom ” burzę na jeziorze “, a z naszej zakonnej wspólnoty do domu Ojca odeszła s. Anastazja. I tak, tym eschatologicznym akcentem rozpoczęłyśmy odnowę z Bogiem, samą sobą i z drugim człowiekiem. Przewodnikiem duchowym był o. Gwidon Hensel, wikariusz prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP. Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. Pod czujnym okiem s. Wikarii Urszuli Kuźni, odpowiedzialnej za tę turę rekolekcji, siostry mogły w ciszy i skupieniu kontemplować Boga w Najświętszym Sakramencie. Nawiązując do Ewangelii przypadającej na poszczególny dzień, nawiązując do łowienia ryb przez Piotrai innych Apostołów, stawiał trudne pytania: – Czym są Twoje sieci? – Czym sobie próbujesz zapełnić życie? W kolejne dni wprowadziła nas Księga Wyjścia 20, 1 i następne, czyli przykazania Boże. Słowo wymaga ciszy, w ciszy Słowo się słyszy. Słowem jest sam Bóg, który czeka na ciszę naszych ust. Kolejne przykazania to znowu trudne pytania: – Gdzie jest twój bożek? Może w czasiektóry mu poświęcasz? Potem był bogaty młodzieniec, który po spotkaniu z Jezusem dalej myślał o swoim bogactwie. Idziemy dalej a tu czeka na nas odpoczynek. Ale czy umiem odpoczywać? To znaczy być wolnym od: przymusów zewnętrznych, od fobii, od grzechu. A potem nic prostszego jak kochać mamę i tatę. Kiedy błogosławię swoje życie, miłuję nieprzyjaciół i daruję im zycie. Bo najpełniej miłość wyraża sie w przebaczeniu. 24 czerwca siostry wzięły udział w uroczystości pogrzebowej s. Anastazji. Rekolekcje zakończyły się w sobotę obiadem podczas, którego siostry dały wyraz swojej franciszkańskiej radości. ” A na koniec bądźcie mocni w Panu siłą Jego potęgi. Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i przyoblókłwszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a dawszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju” Ef , 10: 14 – 15 s. Jadwiga