,,… przez tyle lat prowadził nas drogami wiary. To On, piastując władzę kluczy św. Piotra, wyniósł naszego Ojca Założyciela do chwały Błogosławionych. On także potwierdził nasz sposób życia zakonnego zatwierdzając Zgromadzenie na prawie powszechnym Kościoła, na prawie papieskim. Te fakty bardzo radują, ale myślę, że także ogromnie zobowiązują…
Pamięć o św. Janie Pawle II to – tak myślę – oprócz modlitwy do Boga za Jego przyczyną, wspominania rocznic związanych z Jego życiem i działalnością apostolską, tworzenia dzieł Jego Imieniem, to przede wszystkim pamięć o tym czego nauczał. Trzeba nam wypełnić testament, który nam zostawił i żyć Bogiem tak jak On żył i jak nas nauczał.
Już na początku pontyfikatu zwrócił uwagę, że to Jezus Chrystus jest jedynym Odkupicielem Człowieka (enc. Redemptor hominis). Przekroczył z nami bramę roku 2000 i wprowadził nas w Trzecie Tysiąclecie wiary, przypominał światu o cywilizacji miłości i zachęcał mocarstwa do odrzucenia cywilizacji śmierci, która zaczęła panoszyć się z niespotykaną dotąd siłą, przestrzegał Europę, by wróciła do swoich chrześcijańskich korzeni… Był wielkim promotorem życia konsekrowanego (Vita consecrata), dostrzegał wielką rolę każdego stanu i każdego człowieka w życiu Kościoła i świata, od najmłodszych po najstarszych. Wpisał do katalogu świętych i błogosławionych wielką liczbę wiernych uczniów Chrystusa, także Polaków i dał nam za wzór życia dla Boga i dla bliźnich, koronka do Bożego Miłosierdzia oplotła kulę ziemską wszerz i wzdłuż – także za Jego przyczyną, a jak kochał Matkę Najświętszą… Totus Tuus – cały Twój i ojczyznę naszą kochał… Nie sposób wyliczyć, czy choćby wspomnieć to wszystko, czego nauczał, co czynił i czym żył…I nie było to moim zamiarem. Po prostu chcę, patrząc na Jego życie i „santo subito” już w chwili pogrzebu, zatrzymać się na chwilę przy Jego Osobie.” (czytaj więcej)
s. Klara Radczak cfs
