W piątek, po zakończeniu oktawy Bożego Ciała, jak to zawsze bywa, przypada Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, kiedy to z całym Kościołem wpatrujemy się w zranione dla nas włócznią żołnierza Boże Serce. W naszym Zgromadzeniu Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa to z woli Ojca Założyciela święto patronalne. W tym roku, 11 czerwca 2021, ze względu na zbieżność dat, gdyż jutro, 12 czerwca, przypada – w Kościele w Polsce, co prawda tylko wspomnienie dowolne, ale w naszym Zgromadzeniu święto: Bł. Ks. Antoniego Rewery i 108. Męczenników II wojny światowej, podczas uroczystej Mszy św. omadlałyśmy dwa wydarzenia. Pierwsze, to uroczystość patronalna i odnowienie naszego poświęcenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, a drugie, to dziękczynienie za beatyfikację Ojca Założyciela w 22. rocznicę beatyfikacji i gorące błaganie niebios o łaskę rychłej kanonizacji.
Mszy świętej, w intencji dziękczynnej za Osobę i dzieło Bł. Ojca Antoniego oraz o rychłą Jego kanonizację, przewodniczył Ks. Kanonik Dariusz Bęc, wiceoficjał Sądu Biskupiego i gorliwy czciciel Błogosławionego Antoniego. Ksiądz Dariusz wygłosił też okolicznościową homilię. W koncelebrze uczestniczył kapelan wspólnoty, który z kolei polecał Bożemu Sercu duchowy i personalny rozwój Zgromadzenia.
Głosząc Słowo Boże Ks. Dariusz po mistrzowsku połączył obydwa wydarzenia dnia. Mówił między innymi, że „dziękujemy dzisiaj Bogu za intuicję Założyciela, który tworzoną przez siebie rodzinę zakonną powierzył pieczy Bożego Serca. Zaproszone przez Założyciela do kontemplacji Bożej Miłości i naśladowania cnót Bożego Serca, jak choćby cichość, pokorę, cierpliwość, dobroć, możemy uczyć się w tej Boskiej szkole. A nauczyć się możemy wszystkiego, tj. jak żyć, jak kochać, jak służyć, jak wybaczać, jak zostać świętą. „Wasze Zgromadzenie można nazwać serdecznym – mówił kaznodzieja – czyli wspólnotą, która ma serce, więc wspólnotą, która kocha na wzór Boga”. Kończąc homilię zachęcił do ufności Jezusowemu Sercu, bo „w Sercu Jezusa jest miejsce dla każdego z nas”.
W Uroczystość patronalną Najświętszego Serca Jezusa przybliżamy się więc z największą ufnością i miłością do Tego Serca i powierzamy nie tylko siebie i dzieła apostolskie Zgromadzenia, ale wszystkich, do których Bóg nas posyła, wszystkich naszych krewnych, dobroczyńców i przyjaciół, wszystkich, którzy razem z nami się trudzą w dziele zbawienia, a także modlących się za nas i o dar nowych powołań. Polecamy naszą Ojczyznę i cały świat, któremu tak bardzo potrzeba bezmiaru Bożego Miłosierdzia, ale i promyków ludzkiej dobroci i miłości. Te wszystkie sprawy polecamy Sercu Jezusowemu, także w każdy I piątek miesiąca i w każdy w ogóle piątek.
Twemu Sercu cześć składamy, O Jezu, nasz o Jezu… s. K. – sekr. gen.
