Odeszła do Domu Ojca
Śp. Siostra Euzebia Danuta Puka
W czwartkową noc Oktawy Zmartwychwstania Pana Jezusa 8 kwietnia 2021 roku, na Oddziale Kardiologii w sandomierskim szpitalu, odeszła do Domu Ojca śp. S. Euzebia Danuta Puka.
Niepojęte są zamysły Dobrego Boga, gdy kolejny dzień radośnie śpiewamy „otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie, bo zmartwychwstał”… Ten, co śmierć zwyciężył, cichutko, z ufnością w Boże Miłosierdzie, odeszła od nas w 85-tym roku życia – za trzy tygodnie obchodziłaby swoje urodziny – Siostra Euzebia.
Siostra Euzebia urodziła się 29 kwietnia 1936 roku w Żabnie, parafia św. Jana Chrzciciela. Była córką Stanisława i Stanisławy z d. Ozdoba. W tym samym roku została ochrzczona w kościele parafialnym. W roku 1946 przystąpiła do Sakramentu Pokuty i Pojednania oraz jak sama napisała: „obmyta Krwią Chrystusową w Sakramencie Pokuty, w tym samym dniu przyjęłam do serca swojego Pośrednika dusz ludzkich. Dzień ten z Jezusem w sercu przeżyłam radośnie” Tak cieszyła się z Pierwszej Komunii Świętej. W 1950 roku przyjęła Sakrament Bierzmowania.
Danusia najstarsza z rodzeństwa miała brata Kazimierza i dwie siostry: Aurelię i Justynę. Pochodziła z rodziny małorolnej, ojciec pracował jako murarz w Lublinie, matka zaś opiekowała się dziećmi i doglądała gospodarstwa. Od najmłodszych lat odczuwała pragnienie oddania się na służbę Panu Bogu. Pisała o tym: „Po raz pierwszy, gdy odczułam w duchu ten głos wzywający mnie na służbę Bożą miałam wtedy lat 15, ale wtenczas jeszcze nie rozumiałam w pełni tego powołania”. Po skończonej szkole podstawowej przez dziesięć lat pomagała w domu oraz chodziła do krawcowej w Radomyślu nad Sanem. Bardzo chętnie udzielała się w życiu parafii, czego przykładem było np. noszenie obrazu matki Bożej Bolesnej i Pocieszenia podczas różnych procesji. Myśl o powołaniu towarzyszyła Danucie przez cały czas, jednak rodzice sprzeciwiali się realizacji tego. Dopiero, gdy skończyła 25 lat, już za zgodą rodziców i „z Bożą pomocą pokonała wszystkie trudności” i 7 września 1961 roku, zapukała do furty domu Zgromadzenia Córek św. Franciszka Serafickiego w Sandomierzu. Pięknie mówiła o tym; „….wiem, że moim powołaniem kierowała Opatrzność Boża, dzięki której spełniłam marzenie swojego życia”.
Po odbytym Nowicjacie, 17 lipca 1962 roku S. Euzebia złożyła pierwszą profesję, zaś wieczyste zaślubiny złożyła 16 lipca 1969 roku. Posługiwała jako pomoc domowa w parafiach; Skotniki, Świerże Górne, Ostrowiec, św. Józefa w Sandomierzu, w Domu Rekolekcyjnym w Lublinie oraz w domu zakonnym na Podgórzu. Ostatnie lata życia spędziła w Domu Zgromadzenia na Leszka Czarnego 9.
Siostra Euzebia nie wpisała się wybitnymi zasługami naukowymi, przywódczymi, charyzmatycznymi czy mówczymi. Nie konkurowała o pierwsze miejsca we Wspólnocie zakonnej. Natomiast wpisała się bardzo mocno jako ta, która była wierna swemu powołaniu, do końca. Ciężko pracowała, nie oszczędzając swoich sił ani zdrowia, między innymi w szklarni czy doglądając inwentarza. Obierając motto życiowe: „Jezu cichy i pokornego serca” pisała o sobie: „Pragnę być wierną swemu powołaniu, a wiedząc, że sama o swoich siłach nie mogę wytrwać, błagam Pana Boga o pomoc i Matkę Bolesną. W Zakonie pragnę się poświęcić w intencji dusz w czyśćcu cierpiących”. Jej ulubieni święci to św. Faustyna, św. Ojciec Pio oraz Założyciel błogosławiony Antoni Rewera. Czciła Serce Pana Jezusa i miała wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu. Siostra Euzebia wiele godzin spędzała w kaplicy odmawiając różaniec, a gdy nie przyszła na jakieś wspólne modlitwy, to było wiadomo, że coś niedobrego musiało się zadziać.
Siostro Euzebio, jak cicho żyłaś, tak cichutko odeszłaś. Czułaś, że Twoja droga tu na ziemi dobiega końca, w ostatnich westchnieniach wzywałaś Imienia Jezusa i niech On Jezus Chrystus Zmartwychwstały, którego Miłosierdzie jest bez granic, wprowadzi Cię w progi swojego Domu.
Uroczystości pogrzebowe śp. S. Euzebii Danuty Puka odbędą się dnia 12 kwietnia 2021 roku, tj. w poniedziałek, różaniec o godz. 9.15, Msza św. o godz. 10.00 w kościele św. Nawrócenia św. Pawła w Sandomierzu. Po Mszy św. złożenie Ciała Zmarłej na Cmentarzu w Sandomierzu – Kruków.
Z Zarządem i całym Zgromadzeniem, polecam Zmarłą Siostrę Euzebię modlitwie oraz wszystkich krewnych, znajomych i przyjaciół.
m. Victoria Kwiatkowska
przełożona generalna Zgromadzenia
