W słonecznej scenerii Sandomierza w dniach 01-07. 07. 2024r. 19-cie sióstr podczas dorocznych rekolekcji rozważały co mogą znaczyć słowa: PAMIĘĆ, ZROZUMIENIE, ZAPOMNIENIE i JEDNOMYŚLNOŚĆ w życiu osoby konsekrowanej: dlaczego te określenia tak bardzo mocno korespondują ze słowem WIARA. Podczas codziennej Eucharystii, po ścieżkach Słowa prowadził nas o. Rekolekcjonista i Prorok Amos. Człowiek prostego i wielkiego serca, który zapoczątkuje w teologii refleksję o ubogich, należących do Boga. Ojciec Mateusz Stachowski OFM Conv – rekolekcjonista wskazywał siostrom na Amosa jako człowieka, który może nam pomóc zobaczyć w sobie swoje słabości, swój grzech ale i zdolności, którymi Bóg w swej hojności nas obdarza. Rozważając losy Proroka, siostry mogły przyjrzeć się swojej wierze i kondycji serca z jakim teraz stoją przed Panem. Cisza na osobistej Adoracji była również okazją do spotkania się ze Słowem, zasłuchania się w to Słowo i odkrycia na nowo, że tak jak Amos mamy być posłuszni Słowu, gotowi aby nieść Słowo Boże tam, gdzie po ludzku nie widać żadnej nadziei, gdzie tylko wiara i pamięć na cuda, które Bóg czyni w naszym życiu jest jedynym uzasadnieniem i sprawdzianem autentycznej relacji z Jezusem. Św. Mateusz, którego Ewangelia nam towarzyszyła podczas Eucharystii również mocno akcentował siostrom cnotę wiary. W uciszeniu burzy na jeziorze, gdzie Piotr bezradny i przerażony doświadcza interwencji Jezusa, tak i często bywa w naszym życiu. Taka burza to część naszego powołania, to pytanie o jakość mojej wiary, to obraz naszej codzienności i rzeczywistości. Siostry na nowo przypomniały sobie postać św. Tomasza Apostoła, zatroskanego o los swojego dziecka, Jaira. Doświadczyły determinacji kobiety cierpiącej na krwotok, czy zadziwienia uczniów w tajemnicy rozmnożenia chleba. Ojciec Mateusz szczególnie uwrażliwiał siostry, że to WIARA jest tą siłą napędową naszego powołania, relacji we wspólnocie i poza nią. Naszej modlitwy i nawrócenia wiele uwagi Ojciec poświęcał „Pamięci” jako cennej wartości, na której rozwijamy naszą więź z Jezusem. „Jeśli nie pamiętam, to i nie rozumiem, jeśli nie rozumiem to nie uwierzę. Jeśli nie uwierzę nie będę i wdzięczny”. Czas rekolekcji świętych był doskonałą okazją do tego aby zapytać się na nowo: Jaki jest mój Pan? Czy On naprawdę jest wszechmocny? Czy rzeczywiście kocha każdego indywidualnie? Czy poprzez dar powołania Jezus nie pragnie przypadkiem ofiarować mi zbawienie? Wiele pytań, ale i wiele odpowiedzi rodziło się w sercach rekolektantek. Zapewne, niektóre pozostanę bez jednoznacznej odpowiedzi ze strony Pana Boga. Jednak jeśli z wiarą spojrzymy na nasze pytania, wątpliwości czy tęsknoty, to Pan Bóg udzieli nam swego Ducha i poznamy Prawdę, która nas wyzwoli. Bóg otwiera przed nami nie tylko swoje serce ale i ręce i pragnienie byśmy czerpały z Jego dłoni rozwiązania naszych trosk i dylematów. Jezus zaprosił nas na nowo do tego aby „doświadczenia” życia służyły nam „do świadczenia” o Jego wielkiej trosce o nas, o Jego miłości aż po Krzyż, o Jego tęsknocie za nami. Bogu niech będą dzięki za dar Jego Słowa, które nas prowadziło oraz za ludzi „Proroków naszej codzienności”, których Boża Opatrzność stawia na naszych, czasami pełnych zranień i problemów drogach.
Niech zachętą do ufnego podążania za Panem będą słowa piosenki, której nauczył nas Ojciec Rekolekcjonista.
-
TWOJE CIAŁO I KREW
TWOJE ŻYCIE I ŚMIERĆ
DZIŚ UWIELBIAM TWE ZMARTWYCHWSTANIE
-
KAŻDY ŚWIT I ZMIERZCH
WSZYSTKO TWOJE JEST
W TWOIM RĘKU ME ZMARTWYCHWSTANIE
-
ULECZ SERCE ME
NAUCZ CIESZYĆ SIĘ TWĄ MIŁOŚCIĄ
-
GDZIE WSTAJE NOWY DZIEŃ
POZWÓL CIESZYĆ SIĘ TWĄ MIŁOŚCIĄ
s. Rozalia CFS
