Począwszy od roku 1999 do Kalendarza Liturgicznego w Polsce pod datą 12 czerwca wpisano dużo nowych wspomnień (dowolnych lub obowiązkowych), a mam na myśli przede wszystkim polskich męczenników II wojny światowej w z grona 108. beatyfikowanych przez Ojca Świętego Jana Pawła II 13 czerwca, właśnie 1999 r., w Warszawie. Zezwolenie na kult wydane zostało przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów 10 czerwca 1999). Ta sama Kongregacja, staraniem ówczesnego Zarządu Zgromadzenia, w r. 2002 wyraziła zgodę, aby w naszym Zgromadzeniu dzień 12 czerwca miał rangę liturgicznego święta. I tak oto już kilkanaście lat mamy tylko nasze ukochane święto – Święto bł. Antoniego Rewery, prezbitera i męczennika, założyciela zgromadzenia zakonnego.
W tym roku, czyli, 12 czerwca 2024 r., nasze świętowanie rozpoczęłyśmy Mszą św. poranną w kaplicy domowej, którą sprawował nasz Ksiądz Kapelan Władysław, tegoroczny złoty jubilat, gdyż 8 czerwca br. minęło 50 lat od przyjęcia święceń kapłańskich. Msza św. zgodnie z zapowiedzianą intencją sprawowana była o dar nowych powołań i odnowę Zgromadzenia, bo któż jak nie Ojciec zatroszczy się serdecznie o swoją rodzinę.
Główna zaś uroczystość wraz z modlitwą dziękczynną za dar beatyfikacji w 25. rocznicę tegoż wydarzenia miała miejsce wieczorem w kościele św. Józefa, gdzie siostry – można powiedzieć, że od zawsze – gromadzą się na modlitwę każdego 12. dnia miesiąca. I też tak jak zazwyczaj, na czele z Matką Generalną Victorią i Siostrą Przełożoną Marzeną, siostry do udały się tam licznie.
Mszy św. o godz. 18.00, która poprzedzona była nabożeństwem do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz (z racji środy) prośbami za przyczyną Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przewodniczył Ksiądz Proboszcz Leszek Chamerski (również jubilat, bo w tym roku świętuje 20.lecie swoich święceń). Celebrans, zapowiadając intencje Mszy św. we wstępie przypomniał, że dzisiejszy dzień – 12 czerwca – jest ze wszech miar szczególny, bo przywołujemy 25. rocznicę wizyty apostolskiej św. Jana Pawła w Sandomierzu oraz 25. lecie beatyfikacji Proboszcza tej parafii – Ks. Antoniego Rewery. I dziękując Bogu za dar osoby św. Jana Pawła oraz bł. Antoniego prosił, aby dziedzictwo, które nam zostawili owocowało w naszych sercach i życiu całej parafii.
Siostry wzięły udział w liturgii słowa: czytanie miała Siostra Przełożona Marzena, psalm s. Michaela, a modlitwę wiernych s. Klara. Na dziękczynienie po Komunii św. zostało zaśpiewane Te Deum, jako wyraz wdzięczności za wydarzenia, które w 25. rocznicę dziś wspominaliśmy.
Na zakończenie Mszy św., po odczytaniu próśb i podziękowań, które przez miniony miesiąc składane były przy ołtarzu bł. Antoniego i kierowane do Boga za jego przyczyną, przemawiała M. Victoria pozdrawiając bł. Ojca Antoniego z racji jutrzejszego dnia jego imienin oraz dziękując za dar jego osoby oraz nasze zakonne istnienie. Oto kilka zdań z tego wystąpienia: „Drogi nasz Ojcze, składając Bogu dziękczynienie za dar Twojej beatyfikacji, błagamy Cię z dziecięcą ufnością: nie pozwól, aby zabrakło Twoich Córek, abyśmy mogły nadal pełnić dany nam przez Ciebie charyzmat. Wyproś u Dobrego Boga, aby znowu zapełnił się nasz zakonny Nowicjat, abyśmy na nowo podejmowały posługę w parafiach. Tak bardzo chcemy głosić Bożą miłość w Kościele. Nasz Ukochany Ojcze Założycielu, w tym miejscu, jako Przełożona Generalna, w imieniu całego Zgromadzenia chcę przeprosić Miłosiernego Jezusa i Ciebie za nasze zaniedbania, niewierności i to wszystko co obraża Jezusa i Ciebie. Obiecujemy poprawę i większą gorliwość naszego zakonnego życia, tylko prosimy bądź przy nas, wspieraj nas i po ojcowsku opiekuj się nami. Błogosławiony Ojcze Założycielu, polecamy Ci kapłanów, z którymi współpracujemy, parafian, którym posługujemy, dzieci, które katechizujemy i wszystkich, których codziennie spotykamy. Wypraszaj im Boże błogosławieństwo i opiekę naszej najlepszej Matuchny. Módl się za nami”. I kończąc M. Victoria dodała jeszcze słowa o dniu imienin i jakby u stóp Ojca, na stoliku z Księgą Próśb i Intencji złożyła przepiękny bukiet kwiatów. To wszystko: słowa i gesty, było bardzo wzruszające.
We Mszy św. razem z Siostrami modliło się liczne grono wiernych, a że po błogosławieństwie była jeszcze możliwość ucałowania Relikwii bł. Antoniego (jak pamiętamy: tylko drugiego stopnia), to przed ołtarzem Błogosławionego przeszła dość pokaźna „procesja” wiernych. Wychodząc potem z kościoła można było poczęstować się „imieninowym cukierkiem” od bł. Antoniego, o czym pomyślała Siostra Przełożona Wiesława z miejscowej Wspólnoty Sióstr. Poza tym na stoliku pod chórem były nie tylko słodkie Merci, ale też nowy nr czasopisma „Rewerzanka”, w którym zostało zamieszczonych kilka ciekawych artykułów i także wspomnienie z racji 25.lecia beatyfikacji bł. Antoniego oraz papieskiej pielgrzymki św. Jana Pawła do Sandomierza.
s. Klara
