Wyzwolenie obozu koncentracyjnego w Dachau w 1945 roku było momentem, który zakończył cierpienia tysięcy więźniów, w tym wielu polskich duchownych. Rocznica ta, obchodzona 29 kwietnia, jest ważnym dniem refleksji, pamięci i modlitwy za tych, którzy stracili życie w walce z nazizmem i komunizmem.
W tym świętym gronie znajduje się błogosławiony ksiądz Antoni Rewera. Jego życie było poświęcone służbie Bogu i ludziom. Znany ze swojej głębokiej wiary i duszpasterskiej gorliwości, ks. Rewera był cenionym spowiednikiem oraz społecznikiem, założycielem wielu organizacji i bractw, w tym Zgromadzenia Córek Świętego Franciszka Serafickiego.
Aresztowany przez Niemców 16 marca 1942 roku za posiadanie nielegalnej prasy i odmowę ujawnienia źródła jej pochodzenia ks. Rewera został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, a następnie do Dachau. Tam, po doświadczeniu cierpień i upokorzeń, które znosił w duchu wiary i pokory, zmarł z wycieńczenia 1 października 1942 roku.
Jego postawa i umiłowanie prawdy, za którą poniósł najwyższą ofiarę, czynią go ,,Męczennikiem prawdomówności”. W czasach, gdy prawda często ulega zniekształceniu lub jest ignorowana, bł. ks. Antoni Rewera może być patronem i wzorem prawdomówności, przypominającym o wartościach, które są fundamentem godnego i uczciwego życia. Jego historia jest inspiracją dla wielu i przypomnieniem o sile charakteru w obliczu niewyobrażalnego zła. Oto słowa, które mogą oddać hołd jego poświęceniu:
,,Ksiądz Rewera, stróż prawdy świętej.
W sercach parafian – zawsze żywy.
Jego ofiara przemawia do nas, byśmy byli godni – byśmy byli godni.
W Auschwitz, potem Dachau, gdzie krzyż – za bliźniego poniósł.
Za prawdę życie oddał, lecz ducha nie złamał.
Jego wiara – jak latarnia w mroku, co drogę oświetla.
Błogosławiony mąż, który nie bał się mówić, że życie to więcej niż chwila, więcej niż chwila to świadectwo.
Za parafian życie położył, jak Chrystus za ludzi.
Jego miłość – testament, który przetrwa wieki”. Red
Zdjęcia z pielgrzymki Zgromadzenia Córek św. Franciszka Serafickiego do Dachau. Fot. Arch. Zgromadzenia
s. Emilia
