Liturgia Słowa

Multimedia

Kategorie

Kalendarz

luty 2024
P W Ś C P S N
« sty   mar »
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829  

Archiwa

2 lutego, czyli Dzień Życia Konsekrowanego

Święto Ofiarowania Pańskiego 2 lutego 2024 r. to także 28. już Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W Sandomierzu, w naszej „Leszkowej” Wspólnocie, obchody Dnia Życia Konsekrowanego rozpoczęłyśmy już w czwartek wieczorem, czyli w wigilię tegoż Dnia. Podczas Godziny Świętej rozważania prowadziła Matka Generalna Victoria, i z własnej inicjatywy i też by uczynić zadość prośbie Konsulty Wyższych Przełożonych. Czuwanie to miało dwojaki wydźwięk: z jednej strony było to dziękczynienie Bogu za dar życia konsekrowanego w Kościele oraz za nasze Zgromadzenie i powołanie każdej z Sióstr, a z drugiej – właśnie na prośbę Konsulty – modlitwa o jedność siostrzaną we wspólnotach zakonnych i przeproszenie za brak tej jedności.

Do jedności w zmierzaniu za Chrystusem wzywają nas także teksty z Liturgii godzin święta Ofiarowania Pańskiego. „Idźmy więc wszyscy razem – zachęca św. Sofroniusz – Idźmy wszyscy jaśniejący, … przyjmijmy jasne i wieczne Światło”. Oświeceni światłem Chrystusa i nim jaśniejący mamy nieść je naszym bliźnim oraz całemu dzisiejszemu światu, w tym 2024 roku, jako „pielgrzymi nadziei”. To zadanie wskazał nam Ojciec Święty Franciszek w ramach przygotowania do obchodów Roku świętego 2025!

Ale powróćmy do naszego świętowania w dniu 2 lutego… Po wigilijnym czuwaniu w czwartkowy wieczór przyszedł czas na świętowanie w piątkowy ranek. Mszę św. z tej racji w koncelebrze z Księdzem Kapelanem sprawował w naszej kaplicy Wikariusz Biskupi ds. Życia Konsekrowanego w diecezji Ks. prof. Leon Siwecki. Ks. Profesor wygłosił także homilię, w której wskazał w sposób szczególny na świątynię, do której przybywa Chrystus, na Matkę Najświętszą oraz na dwie jeszcze postacie z ewangelicznej perykopy: na starca Symeona i na prorokinię Annę. Chrystus jest światłością świata i tak został objawiony przez Ducha Świętego Symeonowi! I Symeon i Anna to osoby jaśniejące światłem Chrystusa i jaśniejące świętością. I mogą być one dla nas wszystkich, szczególnie dla osób konsekrowanych wzorem otwarcia na działanie Boże i wzorem świętości, a do tego przecież każdy z nas zmierza podejmując życie wg rad ewangelicznych.

Na zakończenie Mszy św. Celebrans, jak zawsze w ciepłych i serdecznych słowach, podziękował Siostrom za obecność i posługę oraz życzył łask Bożych i radości, tego wszystkiego co potrzebne w codziennym trwaniu przy Bogu. Poprosił także o modlitwę za siebie, Księdza kapelana i wszystkich kapłanów, aby wiernie trwali przy Panu i jaśnieli prawdziwie światłem Chrystusa.

To poranne świętowanie Dnia Życia Konsekrowanego zakończyło się wspólną z Gośćmi agapą w refektarzu. A wśród gości, oprócz Czcigodnych Księży, była S. Edyta Sztaba, Przełożona Domu z Częstochowy i Pan Antoni, kuzyn s. Moniki Bujnowskiej, także z Częstochowy. Cały dzisiejszy dzień będzie miał we wspólnocie odświętny charakter, a na dalsze uroczyste świętowanie udadzą się Siostry do kościoła Podwyższenia Krzyża świętego, by tam wziąć udział w diecezjalnej uroczystości wszystkich osób konsekrowanych.

Świętowanie diecezjalne rozpocznie się o godz. 14.00. Mszy św. będzie przewodniczył Biskup Sandomierski J.E. Krzysztof Nitkiewicz, a poprzedzi ją Koronka do Miłosierdzia Bożego, o której poprowadzenie zostało poproszone nasze Zgromadzenie.

Obchody Dnia Życia Konsekrowanego są „o wiele młodsze” od Święta Ofiarowania Pańskiego, ale już bardzo mocno weszło nam „w krew” i nawet trudno byłoby sobie wyobrazić, że kiedyś go nie było oraz że kiedyś mogłoby go nie być. Zawdzięczamy je oczywiście św. Janowi Pawłowi II, wielkiemu promotorowi życia konsekrowanego i dziękując dzisiaj Bogu i Kościołowi za to miłe świętowanie, pamiętajmy o św. Janie Pawle II. Św. Sofroniusz mając na uwadze Święto Ofiarowania Pańskiego mówi: „Czcijmy więc obecność Pana coroczną uroczystością, abyśmy nigdy o niej nie zapomnieli”, a ja pozwalam sobie dodać, byśmy świętując Dzień Życia Konsekrowanego nigdy też o św. Janie Pawle nie zapomnieli.

s. Klara

.