Liturgia Słowa

Multimedia

Kategorie

Kalendarz

październik 2021
P W Ś C P S N
« wrz   lis »
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Archiwa

Zawierzenie się Jezusowi w niewolę miłości przez ręce Maryii – Katedra w Sandomierzu

W dniach 5 listopada do 8 grudnia w bazylice Katedralnej w Sandomierzu odbywać się będą rekolekcje, rozpocznie się kolejne przygotowanie do wielkiego dzieła zawierzenia się Panu Jezusowi w niewolę miłości przez ręce Maryi według idei św. Ludwiga Marii Grignion de Monfort.                          

Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort był kapłanem i pisarzem żyjącym we Francji na przełomie siedemnastego i osiemnastego wieku (1673-1716). Propagował gorąco ideę powierzenia się Bogu przez Maryję. Stworzył 33.dniowy program duchowego przygotowania się do Aktu Ofiarowania się Panu Jezusowi przez Maryję oraz treść samego Aktu Zawierzenia.

Św. Ludwik Maria uważany jest za pioniera pobożności maryjnej i mariologii, której wyrazem jest jego najbardziej znane dzieło „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”, gdzie rozwija koncepcję niewolnictwa duchowego jako dobrowolnego i ufnego poddania Maryi; pisze on m.in.: „Prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny jest święte, to znaczy prowadzi duszę do unikania grzechu i do naśladowania cnót Najświętszej Maryi Panny, zwłaszcza Jej głębokiej pokory, żywej wiary, ślepego posłuszeństwa, nieustającej modlitwy, wszechstronnego umartwienia, Boskiej czystości, Jej głębokiego miłosierdzia, Jej heroicznej cierpliwości, Jej anielskiej słodyczy i iście Boskiej mądrości. Oto dziesięć głównych cnót Najświętszej Maryi Panny”. Napisał również dzieło pt. „Tajemnica Maryi” określił w nim, na czym polega istota i zakres prawdziwego nabożeństwa do Maryi, zwanego Świętą Niewolą Miłości.

„Oddanie się Maryi na niewolnika miłości i życie w jedności z Nią polega na oddaniu się całkowitym jako niewolnik miłości Maryi, a przez Nią – Jezusowi. Dalej: na czynieniu wszystkiego z Maryją, w Maryi i dla Maryi. (…) Aby oddać się, poświecić i ofiarować dobrowolnie i z miłości, bez przymusu, całkowicie, bez zastrzeżeń – oddać swoje ciało i swoją duszę; swe dobra zewnętrzne, jak dom, rodzinę, dochody. Swe dobra wewnętrzne dotyczące duszy, a więc swoje zasługi, swoje łaski, swoje cnoty i zadośćuczynienia. Trzeba tu zaznaczyć, że przez to nabożeństwo dusza czyni ofiarę Panu Jezusowi przez Maryję ze wszystkiego, co ma najdroższego – której to ofiary nie żąda żaden zakon – z prawa, jakie ma do rozporządzenia samym sobą i wartością swoich modlitw, jałmużn, umartwień i zadośćuczynień. A mianowicie w taki sposób, że to wszystko zostawia się do całkowitej dyspozycji Najświętszej Dziewicy, by rozporządzała tym według swej woli, na największą chwałę Bożą, którą Ona jedna zna doskonale.”

Akt oddania siebie Maryi podejmowali później papieże, teologowie, m.in. św. Pius X, Benedykt XV i Pius XI, Stefan kardynał Wyszyński oraz św. Jan Paweł II, który w swoim herbie umieścił zawierzenie Bogurodzicy: „Totus Tuus” – „Cały Twój”, zaczerpnięte z pism św. Ludwika de Montfort. Idea oddania się Jezusowi Chrystusowi przez Maryję inspirowała wielu świętych i przyjaciół Boga, m.in.  św. Maksymiliana Kolbego… Również i my jesteśmy zaproszeni, by do nich dołączyć i doświadczyć niezwykłej opieki Matki Przenajświętszej, skorzystać z duchowego skarbu, przekazanego Kościołowi przez  św. Ludwika Marię.

.