Dzień Chorego w naszym Zgromadzeniu
We wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, 11 lutego, obchodzony jest w Kościele, ustanowiony przez św. Jana Pawła II, Światowy Dzień Chorego. Za hasło tegorocznego, już XXIX Światowego Dnia Chorego, papież Franciszek obrał słowa: „Jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście (Mt 23, 8). Relacja zaufania u podstaw opieki nad chorymi”. W naszym Zgromadzeniu podstawą opieki nad chorymi Siostrami, nie pomniejszając zobowiązań wypływających z miłości bliźniego oraz siostrzanej i ludzkiej solidarności, są także przepisy Konstytucji i Dyrektorium.
W orędziu na 29. Dzień Chorego Ojciec Święty zaznacza: „doświadczenie choroby sprawia, że odczuwamy naszą bezradność, a jednocześnie wrodzoną potrzebę drugiego człowieka” (p. 2). Wczytując się w dyspozycje prawne wspomnianych dokumentów oraz śledząc choćby intencje Mszalne i intencje zapisane na stałe na poszczególne dni tygodnia w Modlitewniku Córek św. Franciszka, bez trudu odnajdziemy zapisy świadczące o bliskości współsióstr przy chorej siostrze. Art. 92 Konstytucji stanowi: „Wyjątkową troskliwością otaczamy siostry doświadczone cierpieniami, chore i w podeszłym wieku. Będziemy je otaczać wszelką serdecznością, jaka łączy członków jednej rodziny. Przełożone w swym życzliwym zainteresowaniu będą zaradzać ich potrzebom duchowym i materialnym”. W zakonnym Dyrektorium zaś czytamy: „Współsiostry niech chętnie, z radością i miłością odwiedzają chore” (art. 87). Każda siostra, gdy słabuje wspomagana jest w codziennym funkcjonowaniu w zależności od stopnia i jakości schorzenia, ale też otaczana modlitwą. Niemniej taka intencja umieszczona jest także na stałe w porządku codziennych modlitw i tak np.. we wtorek, modlimy się: „za nasze chore siostry, o łaskę zdrowia oraz wykorzystania cierpienia do pogłębienia przyjaźni z Bogiem”. Temat łączenia cierpień z Jezusem podkreślony jest również w przepisach Konstytucji. W cytowanym już art. 92 czytamy: „Siostry chore zaś, nie tracąc sprzed oczu tajemnicy Krzyża, niech włączają się w dzieło odkupienia czyniąc z siebie ofiarę za grzeszników i potrzeby Zgromadzenia. Niech będą świadome, że w ten sposób wydatnie przyczyniają się do budowania wspólnoty”.
To oczywiście tylko przykładowo kilka takich momentów, w jaki sposób w naszej rodzinie zakonnej, przykazanie miłości, znajduje konkretną realizację w opiece nad chorymi.
Wspólnotowe obchody XXIX. Dnia Chorego w naszej Wspólnocie rozpoczęła Msza święta wg. Formularza ze wspomnienia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes połączona z udzieleniem Sakramentu chorych, którą sprawował ksiądz kapelan. Siostra Przełożona z racji Dnia chorego obdarowała siostry drobnymi upominkami, a menu śniadaniowe zostało urozmaicone pączkami, gdyż w tym roku Dzień Chorych zbiegł się z Tłustym czwartkiem. W ciągu dnia, siostry pamiętały o chorych siostrach w swoich modlitwach, odwiedzały chore w ich celach, by się razem pomodlić, albo po prostu pobyć, bo „bliskość jest tak naprawdę cennym balsamem, który daje wsparcie i pocieszenie tym, którzy cierpią w chorobie (…) Przeżywamy tę bliskość nie tylko osobiście, ale także w formie wspólnotowej. Miłość siostrzana w Chrystusie rodzi bowiem wspólnotę, która potrafi leczyć” (por. Orędzie p. 4). Nasza troska o chorych nie ogranicza się tylko do własnej wspólnoty, siostry na miarę środków i możliwości wspierają wszystkich chorych i gorliwie się za nich modlą, także za konających, co gorąco polecał bł. Ojciec Antoni. Obecnie siostrzaną modlitwą obejmujemy cierpiących na całym świecie i śpiewając Suplikacje codziennie błagamy o ustanie pandemii.
s. Klara
