„Święto przed Świętami” w naszej Rodzinie zakonnej Córek św. Franciszka Serafickiego,czyli Dzień Imienin naszej Matki Generalnej Victorii Kwiatkowskiej
W przeddzień wigilii Bożego Narodzenia nasza Wspólnota zakonna ma ten przywilej świętowania Imienin M. Victorii, Przełożonej Generalnej Zgromadzenia.
Victoria to imię zakonne naszej Matki. Patronka Matki – św. Wiktoria z Sabiny, czy też z Rzymu, była 
jedną z pierwszych świętych, a zarazem jedną z pierwszych męczennic Kościoła świętego. Padła prawdopodobnie ofiarą prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Decjusza, w połowie III wieku lub za cesarza Dioklecjana na początku IV wieku. Zmarła 18 grudnia ok. 250 – 303 w Trebula Mutuesca, (dzisiejsze Monteleone Sabino). Pochodziła z Sabiny pod Rzymem; z bogatej, patrycjuszowskiej rodziny. Była zaręczona z Eugeniuszem, poganinem, ale ślubowała czystość Chrystusowi i odmówiła zamążpójścia oraz złożenia ofiary bożkom pogańskim i cezarowi, który mienił się jednym z bogów.
Niewiele wiadomo o życiu św. Wiktorii. Jak zwykle w tamtych czasach, powstało o Niej wiele legend. Niemniej kult jej jest wczesny i świadczy on o historycznym istnieniu Świętej, chociaż dokumenty o niej zaginęły. Najstarszy jej wizerunek widnieje na jednej z mozaik z VI wieku w Rawennie, w bazylice Św. Apolinarego. Świadczy to, jak jej kult musiał być żywy, skoro znalazł swoje potwierdzenie w odległej od Rzymu Rawennie, wśród najsłynniejszych męczenników Kościoła Zachodniego. Część relikwii świętej Wiktorii zostało przeniesione w 827 roku przez opata Petera z Abbazia di Farfa na górę Matenano w regionie Picene, na południe od Marche, ponieważ opactwo zostało oblężone przez Saracenów]. O św. Wiktorii wspomina także Adelhelm w swoim dziele O dziewictwie z początku VIII wieku. Kult św. Wiktorii z Sabiny przywędrował także do Polski. Jest Ona patronką diecezji łowickiej.
Mszy św. roratniej, w kaplicy zakonnej, w intencji Dostojnej Solenizantki przewodniczył J. E. Ks. Bp Edward Frankowski, a towarzyszyli w koncelebrze: wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego ks. Leon Siwecki i kapelan Wspólnoty – ks. Władysław Gwóźdź, który także wygłosił okolicznościową homilię. Zarówno Ksiądz Biskup, jak i kaznodzieja w swoich wystąpieniach nawiązali do Patronki M. Victorii i życzyli zwycięskiego trwania przy Chrystusie i prowadzenia Zgromadzenia w tych nowych, niełatwych, pełnych zamętu czasach. Najważniejsza jest miłość, którą Siostry darzą Chrystusa i wszystkich ludzi, i to miłość ostatecznie zwycięży. Po zakończonej Liturgii były życzenia, upominki i wiele serdeczności, a wszystko to dla naszej Kochanej Matki.
Dzień Imienin Przełożonej Generalnej to także święto wszystkich Sióstr. Tego dnia, pomimo trwania w adwentowej zadumie, jest więcej radości i rekreacji, ale też modlitwy w intencjach Matki. Podniosłemu przeżywaniu tego dnia „pomagają” z zewnątrz rozświetlające kaplicę, refektarz i cały dom piękne świąteczne dekoracje. Szopka w kaplicy (jeszcze bez Dzieciątka Jezus), choinki i stroiki już przygotowane, bo przecież Święta Narodzenia Pańskiego stoją już za progiem, jutro Wigilia.
s. sekr. gen.
